Droge wijnen zijn wijnen met een maximum restsuikergehalte van 4 g/l of 9 g/l, waarbij het restsuikergehalte slechts 2 g/l hoger mag zijn dan het totale zuurgehalte.

Halfdroge wijnen bevatten een restsuikergehalte van 12 g/l, maximaal 18 g/l. De suiker mag dan maximaal 10 g/l boven de zuurtegraad liggen. Men proeft een lichte restzoetheid. Als het zuurgehalte hoog is, kan de wijn ook "droog" smaken, maar als het laag is, heeft het een nogal zoetig effect.

"Zoet" of "halfzoet" zijn wijnen met een maximaal restsuikergehalte van 45 g/l en die het maximale restsuikergehalte voor halfdroge wijnen overschrijden De wijn smaakt dan aanzienlijk zoeter.

Een wijn is zoet als het restsuikergehalte meer dan 45 g/l bedraagt. De smaak van suiker of andere zoete wijn-ingrediënten is zeer prominent aanwezig.

Deze wijnen worden gemaakt van gedroogde druiven. Ze kunnen worden gedroogd op de wijnstok of na de oogst, door ze op stromatten te bewaren. Het gehalte aan vruchtensuiker van deze bessen is bijzonder hoog.

"Feinherb" is een smaakbenaming die niet is gedefinieerd in de wijnwet. In de meeste gevallen worden halfdroge tot zoete wijnen omschreven als "feinherb". Maar ook droge wijnen kunnen op deze manier worden beschreven.

Dit is de droogste variëteit met een maximaal restsuikergehalte van 3 g/l, in het Frans ook wel "brut zéro" genoemd.

Deze mousserende wijn heeft een maximum van 6 g/l restsuiker.

Voor "brut" of ook "kruid" bedraagt het restsuikergehalte maximaal 12 g/l.

Het restsuikergehalte van deze mousserende wijn ligt tussen 12 en 17 g/l. In het Frans betekent dit "très sec" en de Engelsen zeggen "extra dry".

Een droge mousserende wijn heeft een restsuikergehalte tussen 17 en 32 g/l. In Frankrijk zeggen ze "sec.", in Engeland "dry", de Italianen houden van "secco asciutto".

Mousserende wijn heeft een restsuikergehalte van 32 tot 50 g/l. Frans "demi-sec.", Engels: "medium dry" en Italiaans "abboccato".

Het wordt "mild", "doux", "sweet" of "dolce" wanneer het restsuikergehalte meer dan 50 g/l bedraagt.