De wijnpers, 38 x 16 m groot, dateert uit de 3de eeuw en is hedendaags het best bewaarde complex van zijn soort. In het begin van de 5e eeuw onderging het gebouw een ingrijpende renovatie: bijvoorbeeld werden uit bakstenen een 2 x 2,5 m grote oven gemaakt. Na een verwoesting van de binnenvallende Germanen dienden de overblijfselen van de muur in de 7e eeuw als een omheining voor verschillende lichaamsgraven, waarvan er één vier keer achter elkaar bezet was.
Tijdens de bouw van een parkeerplaats in 1998, niet ver van de eerste wijnpers, werd een tweede wijnpers gevonden. Deze is ongeveer 100 jaar ouder en vormt op dit moment het oudste bewijs van de Romeinse wijnbouw aan de Moezel.
Een klimweg / wandelpad leidt naar de steile hellingen en geeft een idee van de arbeidsintensiteit in de wijngaard. De Romeinse wijnpers biedt niet alleen inzicht in de oude wijnperstechnologie, maar heeft ook een kleine feestruimte die het hele jaar door kan worden gebruikt.