Op grond van archeologische vondsten is het waarschijnlijk dat de voor hoogwater veilige nederzettinglocatie rond de parochiekerk van Emmel reeds in Keltische, maar met zekerheid in Romeinse tijd gebruikt werd. Een Romeinse zuilentrommel en een kapiteel met de basis van een Romaanse zuil uit schelpkalk getuigen daarvan. Boven de kerk met het Martins-patrocinium, die oorspronkelijk een vestiging van Piesport was geweest, verkreeg het Karthuis in 1376 in Trier het patronaatsrecht. De huidige parochiekerk werd in 1723 gebouwd als kruisgewelfde zaalbouw met een westertoren. Het bovenste deel van een gotisch sacramentshuis is behalve twee klokken van 1421 en 1477 en het gotische doopvont (voor Haus Kettergasse 3) het enige overblijfsel van de oude voorgangerskerk. Door de groei van de bevolking in de 19e eeuw werd in 1930 het 150 jaar oude koor gesloopt en de kerk naar het Oosten toe uitgebreid met een breed dwarsschip en royale koorruimte. In 1967/68 werd de kerk volgens de informatie van de vernieuwde liturgie gereorganiseerd, tot in het midden van de jaren '90 in een eerste bouwfase het bouwvallige langschip van trekankers voorzien en gerenoveerd werd. In 2003/2004 vond de renovatie van het dwarsschip plaats en de vernieuwing van het koor. Het ontwerp en de uitvoering van de herziene versie in kleur van het koor, gebruik makend van een Middeleeuws houten lichaam van de gekruisigde op rode glasondergrond en de koorvensters, zijn afkomstig van Eberhard Münch, kerkschilder uit Wiesbaden. Aan hem is het ook te danken, dat de zes plagen van de mensheid (ziekte, honger, oorlog, onwetendheid, onvrijheid en dood) in een rondomlopende gekleurde band onder de koorramen schriftelijk genoemd zijn - met daartussen het kruis als teken van de verlossing. Bovendien heeft hij voor de gemeente een 12 m2 groot wandkleed op linnen beschilderd en dit geschonken, dat de gekruisigde bedekt samen met de glazen platenconstructie in de tijd tussen Aswoensdag en Goede Vrijdag. Het grote trappenhuisvenster met Paasmotief op het parochiehuis (zijde begraafplaats ) is ook van hem. De bronzen apostellichten, het doopvont, ingewerkt in de paradijselijke Boom der Kennis midden in het kerklokaal; de Vuurzuil, die samen met het Eeuwige Licht de aanwezigheid van god laat zien; de lessenaar, waarop de manteldeling - de sleutelscène van christelijke caritas - uit het leven van de kerkpatroon wordt getoond en de wijnstoktabernakel, met de voor ons wijnlandschap typische hartvormige binding van twee wijnstokken, creëerde Hermann-Josef Runggaldier uit St. Ulrich (Zuid-Tirol). Van dezelfde kunstenaar is ook de bronzen madonna met beschermmantel, die aan de noordkant buiten de parochiekerk staat. De voorgangerstoel en de koorbanken zijn ontworpen en vervaardigd door de kunstsmid Hans-Jörg Bender uit Schweich, het glas-in-lood van de tochtdeuren door Heidemarie Leder uit Kanzem. Sinds 2010 bevindt zich in de toren een reproductie van het reliëf „Christus in de wijnpers“. Deze is afkomstig uit het nalatenschap van Ludwig Wanninger, bouwondernemer uit Piesport. Tot de bestuurshervorming van 1969 bestond de huidige gemeente Piesport uit de twee zelfstandige dorpen Piesport en Niederemmel. Vermoedelijk werden de gemeenten Müstert, Reinsport en Niederemmel aan het begin van de 20e eeuw samengevoegd.